04 Aug Η ατελεια που αγαπώ
«Φυλάξου από ανθρώπους που βρωμάνε τελειότητα… Γιατί η ζωή είναι φτιαγμένη από λάθη και τραύματα…» Άννα Μανιάνι (1908-1973), Ιταλίδα ηθοποιός.
Η τελειότητα είναι κάτι που με κουράζει. Είτε την αντικρίζω σε άλλους είτε -και πολύ περισσότερο- σε μένα την ίδια. Μου αφήνει μια γεύση πικρή κάθε φορά που την επιδιώκω, τη γεύση ενός ακόμα μάταιου αγώνα προς την επίτευξη ενός απατηλού στόχου. Γιατί ακριβώς αυτό είναι η τελειότητα, ένας απατηλός στόχος, ένα άπιαστο όνειρο, ένας χειροπιαστός εφιάλτης. Λες και τείνουμε τα χέρια μας στην ίδια μας την καταδίκη, στην ίδια μας την απαξίωση με κάθε ανθρώπινο λάθος που αναπόφευκτα θα κάνουμε. Γιατί η επιδίωξη της τελειότητας αυτό ακριβώς καταφέρνει. Τη διαιώνιση του συναισθήματος της ντροπής, τη βίωση της απομόνωσης που φέρνει στους τελειομανείς ανθρώπους κάθε λάθος, την ανεπάρκεια που φέρνει κάθε βιωμένη ατέλεια.
Από την άλλη, αγαπώ τους ατελείς, τους τραυματισμένους, τους τσαλακωμένους, αυτούς που έχουν ως κατοικία το περιθώριο. Αυτοί έχουν τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες να μου πούνε. Μπορούν να με διδάξουν ουσιαστικά, να με γεμίσουν ελπίδα, να με βοηθήσουν να δω τη ζωή μέσα από το πρίσμα της πραγματικότητας και όχι μέσα από ονειροφαντασίες. Αυτές οι προικισμένες ψυχές, όταν με τιμιότητα αγναντεύσουν τις πληγές τους, καταφέρνουν να τις ανάγουν σε ευλογία. Είναι αυτοί που μπορούν να αγγίξουν τα τραύματα των άλλων με σεβασμό, να αφουγκραστούν με εγκαρτέρηση, να αγκαλιάσουν με συμπόνια. Εμένα αυτοί με συγκινούν και με αγγίζουν. Οι άγιοι παρίες της ζωής που σε κοιτάζουν βαθιά στα μάτια και καταλαβαίνουν τα άδυτα της ψυχής σου. Που αντικρίζουν τη μαυρίλα που σε κατατρύχει και τη μετουσιώνουν σε σοφία που και οι ίδιοι μέσα από βάσανα διδάχθηκαν.
Αυτούς τους ατελείς δεν τους φοβάμαι. Αντίθετα τους αναζητώ σε κάθε βήμα μου, τους αγκαλιάζω με τη ματιά μου και τους αφήνω να μου αγγίξουν την ψυχή. Είναι τα πολύτιμα δώρα στο διάβα της ζωής μου, το αντίδοτο στη στείρα τελειομανία γύρω μου και μέσα μου. Και φυσικά οι δάσκαλοι μου στην πορεία μου προς την ταπεινότητα και την αυτογνωσία…