Ζωή … Ανεπανάληπτη

Ζωή … Ανεπανάληπτη

«Ζήσε τη ζωή σου με τον ίδιο τρόπο που θα ήθελες τα παιδιά σου να ζήσουν τη δική τους» Βούδας (Σιντάρτα Γκαουτάμα, 563-483 π.Χ.)

Σίγουρα, διαβάζοντας αυτή τη φράση, όλοι προβληματιζόμαστε. Το σίγουρο είναι πως οι σκεπτόμενοι και συνειδητοποιημένοι γονείς θέλουν να προσφέρουν τα καλύτερα για το παιδί τους. Ωστόσο το μόνο ουσιαστικό που έχουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας είναι ο τρόπος με τον οποίο ζούμε τη ζωή μας…

Κι αν είμαστε αρκετά έντιμοι και ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, υπάρχουν σίγουρα πολλά πράγματα που οφείλουμε να αλλάξουμε. Κατ’αρχάς, αν αναρωτηθούμε πραγματικά τι θέλουμε από τα παιδιά μας, αυτό είναι να ζήσουν μια πλήρη κι ευτυχισμένη ζωή. Εμείς το κάνουμε αυτό; Οι περισσότεροι σίγουρα θα απαντήσετε «όχι». Μα, θα πείτε, οι συνθήκες σήμερα είναι πολύ δύσκολες. Ή με τέτοιο εργοδότη πώς να είναι κανείς ευτυχισμένος. Ή, η γυναίκα μου είναι η πιο σπαστική του πλανήτη και δεν με αφήνει να εξελιχθώ. Ή, ο σύζυγος μου δεν με αφήνει να βγω από το σπίτι κι έτσι δεν μπορώ να διεκδικήσω τη ζωή μου. Ή, τα χρήματα δεν φθάνουν. Ή…Ή…Ή. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε χίλιους λόγους και προσκόμματα στην κατάκτηση του προσωπικού τρόπου που επιλέγουμε να ζήσουμε. Κάποιοι λόγοι μπορεί να είναι απλά δικαιολογίες «για να κάτσουμε στα αυγά μας» και να μεταθέσουμε την προσωπική μας ευθύνη αλλού. Κάποιοι είναι αρκετά πιο σοβαροί όπως ένα πρόβλημα υγείας. Σε όλες τις περιπτώσεις ωστόσο θα πρέπει να κάνουμε την εξής σκέψη: αν τα παιδιά μας ήταν σε αυτή τη θέση που βρισκόμαστε εμείς τώρα, τι συμβουλή θα τους δίναμε για να ζήσουν τη δική τους ζωή ευτυχισμένα;

Το σίγουρο είναι ότι θα τους λέγαμε να τολμήσουν. Να διεκδικήσουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους. Να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό της ψυχής και του μυαλού τους. Να μην αφήσουν κανέναν και τίποτα να ποδοπατήσει την αξιοπρέπεια τους. Να γελάνε με την καρδιά τους. Να μην παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά παρά μόνο όσο χρειάζεται για να μην τον απολέσουν. Να πάψουν να αναβάλλουν. Κι αν πρέπει κάτι να αναβάλλουν, αυτό να είναι μόνο η αναβλητικότητα τους. Γιατί δεύτερη ζωή δεν έχει. Και πάνω από όλα να καταλάβουν ότι η αγάπη και η ελευθερία είναι τα ύψιστα αγαθά που θα πρέπει συνέχεια να διεκδικούν μέσα από υγιείς ανθρώπινες σχέσεις.

Και τώρα βάλτε όλα τα παραπάνω σε πρώτο ενικό αναφερόμενοι στον εαυτό σας κι εφαρμόστε το σαν να είστε εσείς το παιδί του εαυτού σας. Ξεκινήστε τώρα το ταξίδι της ζωής σας. Όσο ζούμε δεν είναι ποτέ αργά. Κι αν δυσκολεύεστε μόνοι σας, υπάρχουν οι ειδικοί που μπορεί να είναι συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι. Και με τα όμορφα λόγια της Μαίρη Κάρπεντερ, «Όλοι έχουμε δύο ζωές. Μία ζωή που μας δίνουν και μια που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας».