Το μεγαλείο του αγώνα

Το μεγαλείο του αγώνα

«Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να έχεις γίνει» George Elliot, Αμερικανίδα συγγραφέας

Βλέποντας ανθρώπους μέσα από μια ψυχοθεραπευτική οπτική, έχουμε πολλές φορές την ευκαιρία να θαυμάσουμε το μεγαλείο της προσπάθειας τους. Κάποιοι έρχονται χωρίς όνειρα, χωρίς στόχους και χωρίς καμιά προσδοκία από τον εαυτό τους. Άλλοι είναι γεμάτοι φόβους, αυτοαμφισβήτηση, μαγκωμένοι σε «πρέπει» που φυσικά τις περισσότερες φορές δεν είναι καν δικά τους. «Πρέπει να χαίρομαι;», αναρωτιούνται. «Δικαιούμαι να είμαι καλά;» «Είναι σωστό αυτό που νιώθω;», λένε συνέχεια στον εαυτό τους, ψάχνοντας μέσα τους να ξεχωρίσουν αυτό που ξέρουν, δηλαδή αυτό που τους έχουν πει, κι αυτό που οι ίδιοι διαισθάνονται για τον εαυτό τους. Πολλά τα ερωτήματα, με τα οποία οι άνθρωποι πηγαίνουν σε ειδικό. Αλλά συνήθως η συνισταμένη είναι μια: η ανάγκη να γίνουν επιτέλους αυτό που οι ίδιοι θέλουν και μπορούν να γίνουν. Συναισθηματικά πλήρεις, απαλλαγμένοι από τα τραύματα της παιδικής, κι όχι μόνο, ηλικίας, έχοντας αποδεχτεί ότι έχουν δικαίωμα στη χαρά κι αρχίζοντας να πραγματοποιούν τα όνειρα τους. Μπορεί το όνειρο να είναι να φύγουν από ένα κακοποιητικό σύζυγο και να νοικιάσουν ένα μικρό σπιτάκι που θα στεγάσει την ηρεμία τους. Μπορεί να είναι να βρουν δουλειά στα πενήντα τους για να νιώσουν δημιουργικοί κι ανεξάρτητοι. Μπορεί να είναι να τελειώσουν το λύκειο. Ενώ σχεδόν πάντα θα ψάχνουν την αγάπη, που πλέον νιώθουν ότι τους αξίζει.

Σίγουρα αξίζει τον κόπο να παλέψει κανείς για όλα αυτά. Όπως έχουμε ξανατονίσει μέσα από αυτή τη σελίδα, η διεκδίκηση των ονείρων μας για μια καλύτερη ζωή δεν πρέπει να εγκαταλείπεται ποτέ. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα όνειρα γεννάνε όνειρα και ότι αυτό είναι η ομορφιά της ζωής. Όπως είπε και ο Freud, «κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία».