Συνθήκη επιτυχίας…

Συνθήκη επιτυχίας…

583AC7DD-5A9D-4CA3-AA3D-0B811F52AB65«Επιτυχία είναι η ικανότητα να βιώνει κανείς την μια αποτυχία μετά την άλλη χωρίς να χάνει καθόλου τον ενθουσιασμό του» Winston Churchill (1874-1965), Βρετανός πολιτικός.

Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει την ακατανίκητη επιθυμία να μείνουμε καθηλωμένοι στο έδαφος όταν η ζωή μας έχει ρίξει; Μπορούμε να πούμε άπειρες. Ενίοτε όσες και οι φορές που πέφτουμε. Η κούραση που βιώνουμε αυτές τις στιγμές είναι ανείπωτη. Θέλουμε απλά να αφεθούμε, να πάψουμε να μαχόμαστε, να αφήσουμε τον μέχρι τώρα αγώνα μας πίσω, να τα παρατήσουμε όλα. Βιώνουμε την αποτυχία αυτής της συγκεκριμένης στιγμής ως καθηλωτική. Τη νιώθουμε να μας τσακίζει την αξιοπρέπεια, να μας εξευτελίζει, να μας αφαιρεί κάθε τι ανθρώπινο και ουσιαστικό από μέσα μας. Είναι σαν αυτή η ήττα να μας έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι μας. Τι κάνουμε τότε;
Θα σας πούμε τι κάνουμε εμείς ως ειδικοί, αλλά κι ως άνθρωποι που βιώνουμε, πάσχουμε, συμπάσχουμε. Αρχικά μένουμε κάτω, εκεί που μας έχουν «ρίξει» οι συνθήκες. Βιώνουμε τη θλίψη μας, αισθανόμαστε την ντροπή μας, αποδεχόμαστε την κούραση μας, ζητάμε όση βοήθεια χρειαζόμαστε, ξεκουραζόμαστε όσο μπορούμε. Μετά σηκωνόμαστε με όσες δυνάμεις μας έχουν μείνει. Καταστρώνουμε το επόμενο σχέδιο δράσης. Βλέπουμε τι έχουμε χάσει και τι έχουμε κερδίσει. Να ξέρετε ποτέ μια ήττα δεν είναι Μόνο ήττα. Έχει και στοιχεία νίκης. «Ουδέν κακόν, αμιγές καλού» λένε οι στωικοί μας φιλόσοφοι. Αρκεί να μάθουμε να τα βλέπουμε. Και να τα εκμεταλλευόμαστε προς όφελός μας. Αυτό θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας με όλη τη δύναμη και την αξιοπρέπεια της ψυχής μας. Με όλο τον ενθουσιασμό μας. Πολλές φορές, βλέπετε, οι συνεχόμενες αποτυχίες σημαίνουν κάτι. Ότι ίσως δεν ποθούμε αρκετά αυτό για το οποίο παλεύουμε, για λόγους ασυνείδητους. Ότι δεν θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο να το κατακτήσει και να το απολαύσει. Ότι έχουμε κάτι να μάθουμε ακόμα από τη ζωή. Σκοπός ωστόσο πάντα είναι να κατανοήσουμε ότι ο ενθουσιασμός, η λαχτάρα, η έντονη επιθυμία για κάτι που είναι όμορφο, δίκαιο και δημιουργικό δίνει φτερά και ώθηση στην ψυχή μας να συνεχίσει παρ’όλες τις δυσκολίες. Αρκεί να αναλογιστούμε πόσοι συνάνθρωποι μας πέρασαν απορρίψεις και αποτυχίες και τώρα τους θαυμάζουμε ως καλλιτέχνες κι επιστήμονες. Κι επίσης να έχουμε στο νου μας μια βαθιά αλήθεια: οι άνθρωποι που έχουν βιώσει δυσκολίες κι αντιξοότητες (αρκεί να μην είναι χρόνιες ή βαθιά τραυματικές καταστάσεις) είναι πιο ευτυχισμένοι από αυτούς που δεν βίωσαν ποτέ τους κάποια δυσκολία. Οι τελευταίοι τείνουν να νιώθουν αδύναμοι, να γκρινιάζουν και να μην μπορούν να θεμελιώσουν τη στοιχειώδη αίσθηση ταυτότητας εαυτού.
Οπότε τολμήστε! Ξανασηκωθείτε όταν σας ρίχνει η ζωή. Ονειρευτείτε όταν το τελευταίο όνειρο σας αποδείχτηκε εφιάλτης, αγαπήστε κι ας έχετε ματαιωθεί. Και μην ξεχνάτε τα πανέμορφα λόγια του Ιάπωνα συγγραφέα Haruki Murakami: «Κι όταν η καταιγίδα θα έχει περάσει, δεν θα θυμάσαι πως τα κατάφερες ή πως επιβίωσες. Δεν θα είσαι καν σίγουρος εάν η καταιγίδα όντως τελείωσε. Ένα πράγμα είναι μόνο σίγουρο. Όταν περάσει η καταιγίδα, δεν θα είσαι πια ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν

[που ήσουν] πριν ξεκινήσει. Αυτό είναι το νόημα της καταιγίδας».